چگونه برنامه های Android با استفاده از شناسه های دستگاه از شما جاسوسی می کنند

ما قبلاً مکانیسم های تبلیغات اینترنتی را پوشش داده ایم و ترفندهایی را که شبکه های تبلیغاتی برای استفاده در مورد وب سایتهایی که بازدید می کنید استفاده می کنند. اما زندگی مجازی شما به سختی از وب سایتهای مختلف تشکیل شده است. بسیار محتمل است که بخش خوبی از وقت خود را در برنامه های تلفن همراه بگذرانید – و آنها نیز برای تبلیغات درآمد کسب می کنند: دقیقاً مانند وب سایت ها ، آنها با شبکه های تبلیغاتی همکاری می کنند.

برای اینکه تبلیغ کنندگان را قادر سازند یک پرونده مفصل را برای شما جمع آوری کنند. بنابراین آنها می توانند تبلیغات شخصی سازی شده را ارائه دهند ، برنامه های تلفن همراه اطلاعات مربوط به دستگاه شما را به آنها تغذیه می کنند – حتی اطلاعاتی که Google اجازه استفاده از آنها برای تبلیغات را نمی دهد.

چه اطلاعاتی می تواند به ردیابی دستگاه Android شما کمک کند؟

برنامه ها چه می توانند به تبلیغات بگویند. شبکه در مورد تلفن هوشمند خود؟ اول ، که آنها بر روی دستگاه نصب شده اند. با استفاده از این اطلاعات از تعدادی از برنامه ها ، شبکه تبلیغات قادر است یاد بگیرد که علایق شما چیست و کدام تبلیغات به احتمال زیاد شما را درگیر می کند. به عنوان مثال ، اگر از سلفی های زیادی استفاده می کنید ، و اینستاگرام و اسنپ چت را بر روی تلفن خود نصب کرده اید ، ممکن است از برنامه هایی که فیلترها و جلوه های تصویری را ارائه می دهند قدردانی کنید.

شبکه های تبلیغاتی از شناسه ها استفاده می کنند تا اطمینان حاصل کنند که دستگاه دقیق در حال اجرا هر برنامه را دارند. . هر تلفن هوشمند یا رایانه لوحی اندرویدی معمولاً دارای چندین شناسه از این دست است – و اکثر آنها هرگز برای کمک به تبلیغ کنندگان قرار نمی گرفتند.

بنابراین ، کدهای IMEI منحصر به فرد به شناسایی تلفن های موجود در شبکه های تلفن همراه و مثلاً دستگاههای دزدیده شده کمک می کند. شماره سریال می تواند به پیدا کردن تمام اسباب بازی های یک دسته معیوب کمک کند تا آنها را از فروشگاه ها به یاد بیاورد. یک آدرس MAC – یکی دیگر از شناسه های منحصر به فرد – شبکه را فعال می کند و به ویژه می تواند در محدود کردن لیست وسایلی که شما مجاز به اشتراک گذاری Wi-Fi خانه خود هستید ، استفاده کند. سرانجام ، توسعه دهندگان برنامه از شناسه های اندرویدی (با نام مستعار SSAIDs) برای مدیریت مجوز برای محصولات خود استفاده می کنند.

مدت طولانی ، هیچ شناسه تبلیغاتی جداگانه ای وجود نداشت ، بنابراین برنامه ها برای به اشتراک گذاشتن شناسه های فوق با شرکای خود استفاده می کردند. و کاربران اساساً راهی برای فرار از تبلیغات شخصی ندارند: IMEI یا MAC کدهای منحصر به فردی هستند که امکان شناسایی مستقیم هر دستگاه را دارند. هر بار که یک شبکه تبلیغاتی یک مورد را دریافت می کند ، شبکه می فهمد که این برنامه بر روی تلفن خاص شما نصب شده است.

از نظر تئوری ، این کدها قابل اصلاح هستند – برنامه هایی نیز برای آن وجود دارد – اما اصلاح آنها کار ساده ای نیست و حتی بدتر از این ، انجام این کار تلفن شما را در معرض خطر قرار می دهد. نکته این است که ، شما نیاز به دسترسی ریشه برای آزمایشاتی مانند آن دارید ، و ریشه زایی دستگاه شما را آسیب پذیر می کند. علاوه بر این ، دستکاری هایی مانند tweaking IMEI در برخی کشورها غیرقانونی است.

فقط تغییر آندروید Android ساده تر است: به سادگی تلفن یا رایانه لوحی خود را در تنظیمات کارخانه مجدداً تنظیم کنید. اما پس از انجام این کار ، مجبورید همه چیز را دوباره تنظیم کنید ، از جمله نصب مجدد همه برنامه های خود و ورود به سیستم در هرکدام از آنها. به طور خلاصه ، این یک درد در گردن است ، بنابراین بسیاری از مردم مایل به انجام این کار اغلب نیستند.

ID ID – نظریه

در سال 2013 ، برای دستیابی به سازش بین کاربران اندرویدی و صنعت تبلیغات ، گوگل یک اختصاصی را معرفی کرد. شناسه تبلیغات. خدمات Google Play شناسه را اختصاص می دهد ، و کاربران می توانند در صورت نیاز از طریق [تنظیمات تنظیمات → Google → تبلیغات → تنظیم مجدد شناسه تبلیغات را مجددا تنظیم مجدد کنند و شناسه جدیدی را ایجاد کنند. از یک طرف ، شناسه شبکه های تبلیغاتی را قادر می سازد تا عادات و سرگرمی های کاربران دستگاه را ردیابی کنند. از طرف دیگر ، اگر ایده تبلیغ کنندگان را که از شما جاسوسی می کنند ، دوست ندارید ، می توانید هر زمان که دوست دارید ، ID را به راحتی تنظیم مجدد کنید.

قوانین Google Play Store بیان می کند که تبلیغ کنندگان ممکن است فقط از شناسه تبلیغاتی اختصاصی استفاده کنند ، و نه. دیگران برای اهداف تبلیغاتی این بستر پیوند این شناسه را با شناسه های دیگر ممنوع نمی کند ، اما برنامه ها باید رضایت کاربران را برای آن تضمین کنند.

انتظار این بود که اگر به تبلیغات شخصی سازی شده توجه نکنید ، فقط شناسه تبلیغات را تنها می گذارید و ممکن است حتی اجازه می دهد تا برنامه ها بتوانند آن را با هر چیزی که دوست دارند پیوند دهند. اگر به آنها توجه ندارید ، می توانید پیوند این ID را با سایر شناسه ها ممنوع الخروج کنید و شناسه را مجدداً تنظیم مجدد کنید ، در نتیجه دستگاه خود را از پرونده قبلی جمع آوری شده جدا کنید. افسوس ، واقعیت این انتظار را شکست می دهد.

شناسه تبلیغات – واقعیت

به گفته محقق سرگ اگلمن ، بیش از 70٪ برنامه های Google Play حداقل از یک شناسه اضافی و بدون اطلاع استفاده می کنند. برخی از آنها – به عنوان مثال ، 3D Bowling ، Clean Master و CamScanner توسط میلیون ها نفر بارگیری شده اند.

اکثر آنها از شناسه های اندرویدی استفاده می کنند ، اما IMEI ، آدرس های MAC و شماره سریال ها نیز مفید هستند. برخی از برنامه ها شبکه های همکار خود را به طور همزمان سه یا چند شناسه ارسال می کنند. به عنوان مثال ، بازی 3D Bowling از شناسه تبلیغات ، IMEI و Android ID استفاده می کند.

این قبیل شیوه ها ایده تبلیغ شناسه تبلیغاتی را بی معنی می کند. حتی اگر از جاسوسی خودداری کنید و مجدداً تنظیم مجدد شناسه تبلیغاتی خود را بازنشانی کنید ، شبکه تبلیغی از شناسه های ماندگارتر برای پیوست کردن شناسه تبلیغاتی جدید به نمایه موجود خود استفاده خواهد کرد.

برنامه مخرب اندیشه بیش از 100 میلیون بار در Google Play بارگیری کرد

حتی اگر چنین رفتاری بر خلاف قوانین Google Play باشد ، پیگیری برنامه های سوء استفاده از ID آسان نیست. Google همه برنامه ها را قبل از انتشار بررسی می کند ، اما بسیاری از نویسندگان کمتر از صداقت راه حل هایی پیدا کرده اند. حتی کارگران معدن کار خود را به داخل فروشگاه می یابند – جای تعجب نیست که برنامه های فاقد هرگونه ویژگی کاملاً مخرب معمولاً مورد توجه قرار نمی گیرند.

Google نمی تواند به سادگی منکر دسترسی اینگونه برنامه ها به شناسه های دستگاه شود. آنها بیشتر از تبلیغات مفید هستند. به عنوان مثال ، با تکذیب دسترسی برنامه های تلفن همراه به شناسه Android ، Google از توسعه دهندگان برنامه جلوگیری می کند تا محصولات خود را از کپی های غیرقانونی محافظت کنند و از این طریق به حقوق آنها تجاوز کنند.

تبلیغات مزاحم آزار دهنده

البته Google اقدامات برای محدود کردن ارائه کرده است. سوء استفاده از شناسه بنابراین ، با شروع Android Oreo ، هر برنامه شناسه Android خود را دریافت می کند. بنابراین ، برای شبکه های تبلیغاتی که به جای شناسه تبلیغاتی به این ID تکیه می کنند ، به نظر می رسد اینستاگرام شما روی یک دستگاه و اسنپ چت شما در دستگاه دیگر نصب شود ، بنابراین این داده ها را برای هدف گیری دقیق بی فایده می کند.

با این حال ، IMEI ها ، شماره سریال ، و آدرس های MAC نمی توانند چنین محافظتی را دریافت کنند ، و بازار پر از تلفن های هوشمند و تبلت هایی است که نسخه های قدیمی تر Android را اجرا می کنند و هرگز در Android Oreo به روز نمی شوند. بنابراین توصیه می کنیم جمع آوری داده ها از طریق مدیریت برنامه محدود شود.

• برنامه های ناخواسته را مرتباً حذف کنید. هرچه تعداد برنامه های نصب شده کمتر باشد ، شبکه های تبلیغاتی داده کمتری جمع آوری می شوند.
• به برنامه هایی که برای نگهداری انتخاب می کنید ، مجوزهای غیر ضروری ندهید. این احتیاط شما را از جاسوسی کامل خلاص نمی کند ، اما حداقل باعث می شود برنامه ها از بین بردن IMEI خود به صورت نامحسوس جلوگیری کنند. در این حالت ، این مجوز تلفن است که به برنامه ها امکان دسترسی به IMEI را می دهد. همین مجوز به شما امکان می دهد تا برنامه ها شماره تلفن شما را بیاموزند ، سابقه تماس خود را مشاهده کنند ، تماس بگیرند (با هزینه شما) و خیلی موارد دیگر ، بنابراین توصیه نمی کنیم اجازه دهید.